Forum Właścicieli i Miłośników Owczarków Staroangielskich

oestramp · Wysłany: Pią 13:41, 21 Sty 2011 Temat postu: Od 5.01.2011 - nowy standard FCI

[link widoczny dla zalogowanych]
\Pod tym adresem znowelizowany standard. Autoryzowane tłumaczenie związkowe w toku, moze jeszcze nieautoryzowane dostanę, to zamieszczę.
Zmiana dotyczy - ogona (własciwie w tej chwili moze być dowolny, gdyz standard brzmi - naturalnie noszony), włosa - mimo zakusów pozostawiono, że ma być obfity, natomiast zniknęlo, że ma byc długi, Nie ukrywam, ze nie porównałam, czy zmiany FCI sa takie same, jakie ostatnio wprowadzał kennel club, ale cos mi się wydaje,że te wzorce nie są do końca tożsame. Z wzorca zniknęły jakiekolwiek wzmianki o piatych palcach.

KW.

oestramp

Kasiu, tę część zmieniłam, doczytałam i jednak na wstepie pozostało "nie długonozne" - jednak nie będą na długaśnych nóżkach:). Co do ogona to wolałam poprzednie sformulowanie "unabtrusive" - wprost tłumaczone jako "nienachalny", a własciwie nie rzucajacy się w oczy, teraz możemy się spodziewać i precelków i kit, i w ogóle rozmaitości. Od tłumacza wiem, że gdzieś się tam pojawia , że "tułów wysoko noszony na przednich łapach", co jakoś mi sugeruje jednak te wysokie nóżki, albo nie daj Boże płyką klatkę.... Jeszcze dziś zadzwonię i się dowiem czy już ten wzorzec przetłumaczył i spróbuję go wydębić.

KW.

Uff no to tyle dobrze

W takim razie uzbrajam się w cierpliwość i czekam (pewnie nie tylko ja ) na nowy wzorzec

arizona

co jest łysy bobek na wystawie kita jak u świnki i długie nogi, porażka ja tak się nie bawię, karykatura psa

Bobtailowa

Dobrze,,że ogon ma być noszony naturalnie.

oestramp

No to dostałam,
serdeczne podziękowania dla sędziego i przyjaciela naszej rasy - Mirosława Redlickiego:

Wzorzec FCI nr 16/05.01.21011/GB

OWCZAREK STAROANGIELSKI
(Bobtail)
WERSJA POLSKA : styczeń 2011

KRAJ POCHODZENIA: Wielka Brytania

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJACEJ WERSJI WZORCA: 13.10.2010

UŻYTKOWOŚĆ: Pies pasterski.

KLASYFIKACJA FCI: Grupa I Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 Psy pasterskie.
Bez prób pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Aczkolwiek owczarek ten uważany jest za rasę brytyjską, to pochodzi on najprawdopodobniej od europejskich psów owczarskich w typie bergamasko lub owczarka południoworosyjskiego kojarzonych z psami z Wysp. Często nazywany jest „bobtail”. Jest to pies mocny, zwarty i bogato owłosiony. Sierść jest bardzo charakterystyczną cechą, musi dawać ochronę przed najgorszą pogodą. Inteligentny i przyjazny, odznacza się szczególnie głębokim, głośnym szczekaniem, które odstraszyć może każdego intruza.

WRAŻENIE OGÓLNE: Mocny pies o kwadratowej sylwetce, symetryczny i sprawny, obficie ofutrzony. Nigdy nie może być wysokonożny. Jest krępy, dobrze umięśniony, bardzo silny i wytrzymały, i ma bardzo inteligentny wyraz. Charakterystyczna jest dla tego psa łagodnie wznosząca się linia górna i gruszkowaty kształt tułowia, gdy ogląda się go z góry; sylwetka nie powinna być zmieniona strzyżeniem. Owczarek staroangielski porusza się toczącym stępem lub kłusem, i szczeka niskim, charakterystycznym głosem.

WAŻNE PROPORCJE: Wielkość głowy proporcjonalna do wielkości tułowia. Długość kufy stanowi mniej więcej połowę długości głowy. Pies jest niższy w kłębie, niż w lędźwiach.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Pies posłuszny, o wyrównanym temperamencie. Odważny, oddany i godny zaufania, bez śladu nerwowości lub nieuzasadnionej agresji.

GŁOWA:
MÓZGOCZASZKA:
CZASZKA: Pojemna, raczej sześcienna, dobrze wysklepiona nad oczami.
STOP: Mocno zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA:
NOS: Duży i czarny. Nozdrza szerokie.
KUFA: Mocna, kanciasta, stożkowata.
UZĘBIENIE: Zęby mocne, duże, równomiernie rozstawione. Szczęki mocne, zgryz nożycowy: siekacze szczęki zachodzą na siekacze żuchwy. Zgryz cęgowy tolerowany, ale niepożądany.
OCZY: Szeroko rozstawione, ciemne lub porcelanowe (jedno lub obydwa).
Niepożądane oczy jasne. Preferowane powieki pigmentowane.
USZY: Małe, noszony płasko przy głowie.

SZYJA: Dość długa, mocna, łukowato wygięta.

TUŁÓW: Raczej krótki i zwarty.
LĘDŹWIE: Bardzo mocne, szerokie i łagodnie wysklepione.
KLATKA PIERSIOWA: Głęboka i pojemna. Żebra dobrze wysklepione.

OGON: Kiedyś tradycyjnie cięty lub szczątkowy od urodzenia.
CIĘTY: Tradycyjnie obcięty kompletnie.
NIECIĘTY: Noszony w sposób naturalny. Obficie owłosiony; włos twardy.

KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
ŁOPATKA: Ukośnie ułożona. W kłębie odległość między łopatkami jest mniejsza, niż w stawach barkowych. Łopatki nie powinny być zbyt mocno umięśnione.
ŁOKCIE: Dobrze przylegające do tułowia.
PRZEDRAMIĘ: Kończyny przednie idealnie proste, o masywnym kośćcu na całej długości. Dostatecznie długie.
ŁAPY: Małe, okrągłe i zwarte, o dobrze wysklepionych palcach i mocnych opuszkach. Nie mogą być ustawione ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
KOŃCZYNY TYLNE:
WIDOK OGÓLNY: Zad dobrze umięśniony i krągły.
STAW KOLANOWY: Dobrze kątowany, ale bez przesady.
PODUDZIE: Długie, dobrze umięśnione.
STAWY SKOKOWE: Niskie.
ŚRÓDSTOPIA: Oglądane z tyłu równoległe.
ŁAPY: Małe, okrągłe i zwarte, o dobrze wysklepionych palcach i mocnych opuszkach. Nie mogą być ustawione ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.

CHODY: W stępie porusza się jak niedźwiedź, tocząc zadem. W kłusie ma mieć dobry wykrok kończyn przednich i mocny napęd, zapewniany przez kończyny tylne. I jedne, i drugie poruszają się w prostej linii. Galop sprężysty. W wolniejszym tempie bywa, że pies idzie inochodem. W ruchu głowa trzymana jest naturalnie, niezbyt wysoko.

SZATA:
SIERŚĆ: Obfita, szorstka, kosmata, nie całkiem prosta, ale i nie kędzierzawa. Nadzwyczaj obfity podszerstek tworzy gęstą, nieprzemakalną warstwę. Głowa mocno obrośnięta, tylko na uszach włos skromniejszy, szyja i kończyny przednie dobrze obrośnięte, szczególnie obfity włos na zadzie. Jakość i struktura sierści są ważniejsze, niż tylko jej długość i obfitość.
MAŚĆ: Różne odcienie szare, łupkowe lub błękitne. Tułów i zad umaszczone jednolicie, z białymi skarpetkami lub bez. Niepożądane białe łaty na tułowiu. Głowa, szyja, kończyny przednie i brzuch białe lub z barwnymi znaczeniami. Niepożądany jakikolwiek odcień brązu.

WIELKOŚĆ:
WYSOKOŚĆ W KŁĘBIE:
Psy : Nie mniej, jak 61 cm.
Suki : Nie mniej, jak 56 cm.
Typ i harmonia budowy są ważniejsze, toteż wzrost nie powinien mieć największego znaczenia przy ocenie.

WADY: Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i komfort życia psa.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
· Agresja lub wyraźna lękliwość
· Każdy pies, wykazujący deformacje budowy lub zaburzenia charakteru, powinien być zdyskwalifikowany.

N.B. Samce mieć muszą dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.

KW.

Dziękujemy bardzo

Można wzorzec puścić dalej? Oczywiście podpisany nazwiskiem tłumacza.

oestramp

Kasiu, wybacz ale jeszcze nie, bo to jest dla związku, i pewnie niebawem zostanie po prostu opublikowany na stronie zkwp. Na razie obowiązuje wersja w czterech oficjalnych językach fci.

KW.

W porządku, rozumiem

jurnax

oestramp

Jak najbardziej jest to cecha charakterystyczna dla rasy, ale w epoce sędziów "allrounderów" niestety niedoceniona, bo mało efektowna. I faktycznie - teraz tylko "bywa, że chodzi inochodem". Mały Gubek tez inochodzi -
i ja osobiście jestem z tego bardzo dumna. Żabek w kłusie tez wpada w inochód, i czesto musiałam tłumaczyć sędziom, ze to jak najbardziej normalne.