Forum Właścicieli i Miłośników Owczarków Staroangielskich

aggame

Gabi, czytalam gdzies, ze bobtaile to takie psie nianki do dzieci? Czy tak jest faktycznie? Czy Lilu przejawia jakos swoja psia "opiekunczosc" wobec twojego synka? Jak to jest na codzien? Zauwazylas moze jakis silniejszy instynkt czy to tylko jakies bajki i bobki nie wyrozniaja sie specjalnie od innych psow?

gabrieletta

U nas jest tak,że Lilu traktuje Iwka jak brata.Oczywiście jak mały płacze to jest przy nim pierwsza,no i nie pozwala na niego krzyczeć.Czasem jednak sama zrobi mu krzywdę bo raczej nie jest delikatną psiną:)

hania

Ja nie mam dzieci, ale mogę napisać na przykładzie siostrzeńców i okolicznych spotykanych dzieciaków.
Mój siostrzeniec (ma 9 lat) generalnie boi się psów (no, mogą być małe i muszą być ciche), ale Bazyl to jedyny duży pies, którego on naprawdę lubi. Bazyl jakby wyczuwając że z Wiktorem nie można szaleć zachowuje się przy nim bardzo spokojnie, zaczepia go jedynie szturchnięciem pyska - żadnych "odjazdów". Z kolei innymi dziećmi w tym wieku, które się nie boją - pozwala sobie na więcej - szaleje wokół nich, goni się itp. Moją półroczną siostrzenicę co najwyżej by obwąchiwał, albo koło niej się kręcił. Jest zainteresowany (to jedyne niemowlę, jakie zna), ale bardzo spokojny, ajkby wiedział, żeo ona jeszcze niekoniecznie do kontaktu

Inaczej zachowuje się wobec zupełnie mniejszych brzdąców takich 2-3 letnich, które mają buzie na wysokości jego pyszczka. Wtedy siada lub stoi, ale zawsze maksymalnie spokojnie i znosi wszystkie miziania, przytulania bez żadnej ekscytacji. Wszystkie dzieci mogą się na nim kłaść, wtulać się, miziać itp. itd. Nigdy nie pozwalam dziecim ciągnąć psów za uszy, sierść czy ogony, więc nie wiem, na ile by zniósł takie traktowanie.
Dorosłych traktuje raczej jednakowo. W przypadku dzieci naprawdę zwraca uwagę na to, jakie to dziecko jest. Myślę, że Bazyl byłby świetną niańką. On kapitalnie dostosowuje poziom delikatności do tej "drugiej strony" bez względu na to, czy jest nią dziecko czy drugi pies. Nigdy nie zdarzyło mu się przewrócić dzieciaka wskakując na niego np. Jest pod tym względem absolutnie rewelacyjny.
Natomiast mam zasadę, że nigdy nie zostawiam dzieci i psów samych. Jakoś tak wolę mieć ich zawsze na oku

gabrieletta

Lilu też wie,że na małe dzieci nie wolno skakać.Iwka przewraca jak stanie jej na drodze a ona akurat biegnie po piłkę.Dlatego zwracam mu uwagę,że trzeba schodzić jej w takich sytuacjach z drogi.Często też jak brykają po łóżku Lilu drapnie małego albo na niego stanie.Mam jednak taką cichą nadzieję,że delikatność przyjdzie z wiekiem:)A jak Wasze psiaki zachowują się jak się przytulacie?U nas pies zawsze jest czwartym elementem.Jak coś robimy we trójkę to tylko przez sekundę bo Lilu aż korci,żeby się przyłączyć.Gdy Iwo się bawi Lusia podchodzi z tyłu i podszczypuje go w szyję,oczywiście bardzo delikatnie a mały zanosi się ze śmiechu:)

hania

aggame

Zawsze, jak maz mnie przytula, rzuca najlepsza zabawe, wciska sie do srodka, staje na dwoch lapach i nadstawia dzioba do glaskania:) Na poczatku proowal meza podszczypywac, ale chwala, ze mu to przeszlo!
Czy wasze tez maja taka zdolnosc "kurczenia" sie, jak jest malo miejsca na kanapie, a koniecznie chca sie miedzy was wepchac? Nasz zmniejsza swoja "objetosc" do polowy i robi sie taki malutki, ze boki zrywac:)))
A co do dzieci, to niestety, nie mamy duzo znajomych z dziecmi tutaj, na miejscu, ale baaaaardzo chciala bym, zeby zachowywal sie przyzwoicie:) Z tego, co piszecie, sa szanse!
Chociaz rozpedzony bobtail z pilka w pysku nokautuje wszystko po drodze:)))

hania

aggame

Moj maz stwierdzil, ze gdyby Benek urodzil sie jako pudelek to NIGDY nie schodzil by z rak:) Ma pecha, ze jest taki duzy i nie ma chetnych do brania na rece ( inaczej, jak ktos siedzi, pakuje sie bez pardonu):)))
A na podlodze caly czas w pozycji grzbietowej:))) Czasami sie boje, ze mu sie zupelnie futro na grzbiecie wytrze:) Gdyby psom wypadalo chodzic na plecach, tak by chodzil... Papusniak uwielbia klepanie, przytulanie i takie tam!

jurnax · Wysłany: Pią 14:30, 13 Mar 2009 Temat postu:

Leon zawsze był bardzo delikatny w stosunku do małych dzieci - jak jakieś dziecko chciało go pogłaskać to stał w bezruchu z lekko spuszczoną głową i wachlującym ogonem. Teraz mamy 5-cio miesięczną córeczkę i widzę jego podejście. Nie było problemu z zaakceptowaniem nowego "członka stada" - po powrocie ze szpitala (Leon był "na służbie" u rodziców) podszedł do dziecka, obwąchał je i położył się w pobliżu. Później, jak dziecko w nocy kwiliło - to ona nas delikatnie budził (kładł pysk w pobliżu głowy i cicho piszczał, najpierw próbował obudzić mnie, potem żonę). Jak udawaliśmy, że dalej śpimy, to położył się "na baczność" przy kołysce i pilnował dzidzi. Teraz jak bawimy się z dzieckiem na kanapie, to on podchodzi, kładzie głowę na kolana lub kanapę i też domaga się porcji pieszczot - nie można go odizolować od stada - więc też trzeba go chwilę pogłaskać i pochwalić jaki jest grzeczny.
Jeśli chodzi o przytulanie - to tak samo jak u innych - zawsze był tym trzecim. Jedyny plus, że nie jest nauczony włażenia do łóżka i na kanapy - więc tylko kładzie się w nogach na podłodze a pysk kładzie na kolana lub kanapę

Maja

:) Nikosia też zawsze spokojnie stoi jak przybiegają do niej dzieci i poddaje się głaskaniu, ale jak już to za dlugo trwa to patrzy na mnie z politowaniem,żebym ją zabrała i jak już ją wołam do siebie to faktycznie ucieka do mnie. Ale co do moich małych siostrzeńców to wykazywala zawsze anielską cierpliwość i jak już zaczynały się harce i bieganie wokół stołu :p to też się chętnie bawiła, a jak miała dość to po prostu się chowała ;).

KW.

O to w zeszłym tyg. Kokolinek miał spotkanie Ist. z takim (chyba) dwu letnim brzdącem. Sczerze mówiąc trochę się obawiałam i czuwałam nad sytuacją bo Koko nie miał nigdy styczności z takim narybkiem i nie wiedziałam jak się zachowa. Pewnie by nie ugryzł ale przy tak małym dziecku wystarczyłoby gdyby zawarczał i uderzył łbem a byłaby krzywda. Ale..... Kokolini był bardzo delikatny pozwolił sobie nawet wepchnąć rączkę do buźki i przyczepić młodego kasztana do brody

Patrzył tylko z błagalnym pytaniem w oczach na Panka i Pańcię "Co to kurna jest?"

No jutro lekcja nr. 2 jedziemy z Kokolinim w odwiedziny do brata i poznają się w końcu z Mikołajkiem, ciekawe co powie na takie małe 'coś'

Onul natomiast był nianią idealną, pozwalał ze sobą wyczyniać wszystko, dzieci go uwielbiały a do tego miały zabawę przednią bo w związku z tym, że Onuś reagował na język migowy było to dla nich nie lada frajdą kiedy mogły mu w ten sposób wydawać komendy

Tutaj zabawy również odbywały się pod moją kontrolą ale nie ze względu na bezpieczeństwo dzieci lecz na bezpieczenstwo mojego psa ... hmm dzieci różne są

Maja

Hehe tu masz Kasiu rację dzici są różnę.. i ja w większości przypadków to obawiałam się bardziej o krzywdę Nikosi niż dzieci.. bo dzieci potrafią nieźle napsocić.. ;p

hania

A ja jestem świnia

Jak jakieś dzieci chcą się przywitać z Bazylem to tylko na moich warunkach - żadnego tam takiego, co mogłoby być mało komfortowe dla Bazyla. Nawet maluchom, jak chcą pogłaskać biorę rączki i pokazuję jak mogą. A starsze dzieciaki (takie podstawówkowe) to dostają ścisłą instrukcję obsługi, jak należy głaskać psa i jak się zachowywać

Mam w okolicy sporo "dzieci ulicy" i to one najczęściej bawią się z Bazylem. Najfajniejsze jest to, że jak teraz przyprowadzają swoich rówieśników to ... oni udzielają im instrukcji obsługi

A poza tym przechwalają się, które z nich zna go najlepiej i najdłużej

Maja

:D Hania wcale nie jesteś świnia.. co ja mam o sobie powiedzieć? :p . Ja już od dawna obcym dzieciom nie pozwalam głaskać. I jak ktoś biegnie z rączkami to mówię głośnio proszę nie głaskać i jak się pytają to również odmawiam ;p . Czasem zdarzają się wyjątki.. ale to wyjątki od reguły ;p

oestramp

Dzieci różne sa i psy też..., po tym jak puściłam Stefana na dworze z dzieckiem 3 letnim - zresztą na błagalne prosby rodziców - i z przerazaniem zobaczyłam, jak w zabawie go przewraca i - w jego mniemaniu - pieszczotliwie "szczypie" po twarzy .. to jednak - nie!!
A całe zycie z psami (najpierw od niemowlecia z Ponami - we wspólnym kojcu ze szczeniakami) róznymi kundelkami, z collie a potem od 85 r. z bobtailami nauczyło mnie jednak, że pies to pies, a nie niańka. Oczywiście pies inaczej odnosi się do "swojego" dziecka, ale zachowania i reakcje dzieci mu nie znanych mogą napradę sprowokować zachowania, jakich nigdy byśmy się nie spodziewali. Nie spodziewajmy sie po psie ludzkich reakcji.